Grenzeloze liefde voor het leven (19 jaar oud)

Ieder van ons is op zoek naar geluk. We zijn ons echter vaak niet bewust van het feit dat we erin zouden kunnen verdrinken, dat de bron zo dichtbij is en gelukkiger zijn voor velen zo haalbaar. Het is van belang om je bewust te zijn van het feit dat geluk niet gelijk staat aan de eeuwige absentie van pijn en verdriet. Anders is je zoektocht waardeloos en de eindbestemming onbereikbaar. 

Ik voel een grenzeloze, onvoorwaardelijke liefde voor het leven, altijd. 

Om dit te kunnen voelen en om dit gevoel niet continue kwijt te raken is het van belang om het volgende te begrijpen, voelen en ervaren; Het leven is zoveel meer dan wat ons persoonlijk overkomt.

Het leven is zoveel meer dan mijn levensloop weergegeven als een optelsom van gebeurtenissen. Een horizontale tijdlijn met daarop, 2001 - jaar van overlijden, met onder elk jaar een opsomming van verschillende gebeurtenissen, zowel positief als negatief tot in detail uitgeschreven. Dat is mijn levensweg, maar het leven is zoveel grootser dan dat. 

Het leven is ons bewustzijn, de capaciteiten waarover we beschikken waarmee we onze eigen gedachtewereld kunnen beïnvloeden en vormgeven. Onze identiteiten, persoonlijkheden ontbonden van alles en iedereen. Wie wij zijn als individuen, zonder invloeden van buitenaf. Het leven is desgelijks de vogels die kunnen vliegen, water dat altijd stroomt, planten die groeien, de zon die de aarde precies genoeg verwarmt om de mensheid te kunnen ondersteunen. Het leven zijn de voedingsstoffen die zich in onze grond bevinden om ieder mens te voeden. Het is de mogelijkheid om te communiceren met anderen zodat we nooit alleen hoeven te zijn. Het is het geschenk dat ieder van ons bezit, het puurste geluk, wat te onderhouden is met alles wat iedereen al bezit. De vraag is alleen hoe je er bij komt.

Ik heb geleerd om van het leven te houden, het lief te hebben, ondanks alles dat het met zich meebrengt en vanwege alles wat het met zich meebrengt. 

Het is alsof je elke keer, tijdens een levens veranderende situatie, uitzoomed. Waarna jouw aandacht niet gevestigd wordt op die specifieke situatie maar alle magie, waaruit “het leven” is opgemaakt. 

Hierbij onderscheid ik “het leven” van mijn leven, ik houd altijd van het leven, niet altijd, op ieder moment van -mijn- leven. Ik kan niet elke gebeurtenis in mijn leven op het moment dat het plaatsvindt, waarderen, het verlies van mijn vader zal ik nooit kunnen waarderen. Maar geluk zal ik wel vaak kunnen vinden, voelen en ervaren. 

Het leven bestaat los van alles wat mij overkomt. Het leven is alle magie, die zich elke dag om ons heen begeeft, "Casual Magic".

Casual Magic zijn alle kleine dingen die we op dagelijkse basis tegenkomen die zó ontzettend mooi zijn. Wanneer je de tijd neemt om dit te zien, om het in je op te nemen en om er geluk uit te halen, zal je beter begrijpen wat ik bedoel met het leven, los van ons leven.   

Ik geloof dat er zich een onschendbaar geluk bevindt in ieder van ons. We raken het soms echter kwijt terwijl we op zoek gaan naar bevrediging, die we op korte termijn willen bemachtigen, maar wat ons echter ook op korte termijn zal verlaten. We weten soms niet van het bestaan van dit onschendbaar geluk of we weten niet hoe we ermee in contact kunnen komen. Het zit er echter wel.

De belangrijkste levensles die ik dit jaar heb geleerd is dat ik alles wat mij overkomt, aankan, ook al zal het soms niet zo voelen. Dat er altijd een manier is om in contact te komen met dat stukje puur geluk. Soms net lang genoeg om even op te laden en weer door te gaan, soms kan ik mezelf er in onder dompelen en het delen met de mensen om mij heen. Ik weet niet altijd hoe ik bij dit geluk moet komen. Ondertussen weet ik wel beter dan ooit hoe ik er niet bij kom en in welke richting ik moet zoeken om het te vinden.

Het feit dat het stukje geluk onschendbaar is zegt denk ik al genoeg over waar je het niet zal vinden. Niet in andere mensen, die kunnen je teleurstellen of verlaten, niet in spullen, die kunnen kapot gaan of hun waarde verliezen, niet in geld, geld geef je uit. 

Geluk betekent voor mij, de kracht van het leven zien, erkennen en waarderen. 

Tijdens houden van het leven, evenals tijdens - gelukkig zijn - is er ruimte voor immense pijn, verdriet, stres, donkere dagen. Dit hoeft mijn liefde voor het leven niet te schaden.

Ik zal later nog meer schrijven over de momenten waarop ik bij dit geluk kom, met de intentie om het te vinden, of zomaar, uit het niets.

Dagboek fragment; op reis in Thailand (2019)

The restaurant finds itself in an old shed-like building, with just three walls and no doors or windows. I look over to the back of the shed and my focus shifts to a big rat that runs past the plastic tables, underneath the damaged chairs, to then disappear into a hole in the wall which probably just leads him outside.  I notice that one of the walls of the shed is actually just a fence which holds up the roof easily as it’s a simple corrugated roof. The rats running around, the corrugated roof and the fence pretending to be a wall make me feel at ease. The fact that everything is just simply functional. The place is more crowded than a fancier place a little further down the road, a restaurant located in an actual building. It’s not about the quality of the chairs we sit on or the painted or discoloured walls, it’s about the food and the kind heartedness of the person who serves the dishes. And when it comes down to it, even those things don’t actually matter. The people we spend our time with and our inner world have much more effect on how much we enjoy what we do.  

The simplicity of it all, makes you appreciate the things we once took for granted. However what I appreciate even more is the lack thereof. The lack of things we take for granted at home, like a comfortable chair and a neatly painted wall, matching plates and enough lights in the house to make all of the furniture believe the sun is still out at night time in the midst of a European winter. The realisation that we don’t need anything to be beautiful for us to enjoy spending our time there. The realisation that happiness is somehow much more achievable yet somehow much harder to find as we are constantly distracted by what seems to bring happiness but actually just brings gratification. I wonder if I will be able to take this realisation home with me or if it will disappear from my mind somewhere above the meditarreanian, when I make my way back to the Western world and all of its greatness and dysfunction.