De vergeten Balinezen
Gister zat ik jankend aan de eettafel omdat corona de hele wereld op zijn kop zet. Ik ga het niet hebben over het feit dat half Nederland thuis zit en dat de zorg onder druk staat en dat we elkaar al maanden lang geen hand meer kunnen geven of dat de handalcohol zo stinkt. Ik wil het graag hebben over de vergetenen, zij die altijd al vergeten lijken te zijn geweest. Alsof ze enkel bestaan op papier, te ver weg om te helpen, te onbelangrijk om over na te denken. Toen ik met mijn westerse portemonnee op Bali zat, trokken de toeristen langzaam terug naar hun veilige havens, vrienden, familie, thuis. De Balinezen liepen de weinige toeristen die er nog waren tot op de hoek van de straat achterna, “Corona, corona, please buy.” Terwijl ik baalde van het feit dat mijn tripje naar de andere kant van de wereld eerder dan gepland ten einde zou lopen, bereidden de eilanders zich voor op een economische malaise. En niet alleen de Balinezen, ook de Thaise bevolking, de Vietnam...
